صفا و مروه

اگر پشت به در كعبه بايستيم، پيش روي‌مان دو كوه كوچك قرار گرفته است؛ در دست راست، كوهي به نام " صفا " و دست چپ كوهي به نام " مروه ".

پس از خروج حضرت آدم عليه السلام و حوا از بهشت، حضرت آدم بر روي كوه صفا و حوا بر روي كوه مروه فرود آمدند. اولين كوه به اين دليل كه آدم «صفي الله» (برگزيده خدا) است «صفا» و ديگري را به اين دليل كه حوا « مرآة » (زن) بوده مروه نام گرفت.

كسي كه بر بالاي كوه صفا بايستد بايستد، روبه روي حجرالاسود قرار مي‌گيرد. فاصله اين كوه تا كوه مروه حدود ۴۲۰ متر است.

نام كلمه صفا و مروه در قرآن يكبار در سوره بقره آيه ۱۵۸ آمده و از آن دو، به عنوان «شعائرالله» ياد شده است، كه در مناسك و اعمال حج، سعي بين آن دو كوه، بايد انجام شود.

سعي بين صفا و مروه: رفت و آمد بين كوه صفا و مروه را سعي بين صفا و مروه مي گويند. هر بار كه از صفا به مروه بروند، يك شوط و برگشت از مروه به صفا، شوط ديگر محسوب مي شود. شروع سعي بايد از صفا و پايان آن در مروه باشد.